చీకటి పారిపోవడం చూసాను. వెన్నెల నిండిపోవడమూ చూసాను. చల్ల గాలి తాకిపోవడం చూసాను. స్వేదమే సర్వమై తడిసిపోవడమూ చూశాను.
ఎన్ని అనుభవాలని, ఎన్ని ఆనందాలని, అలా ఎన్నెన్ని రోజులని... ఇట్టే గడిచిపోయాయి కదూ!
నిజం! నువ్వు పక్కనుంటే... ఈ గాలీ వానా, ఈ చీకటీ వెన్నెలా ఏవైనా వచ్చినట్టు తెలిసేదా? అదంతా ఆ క్షణమే నిలిచిన ఓ భౌతిక భావనే గానీ మనసంతా నీవేగా...!
Friday, September 28, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment